Skopje-Ochryd-Bitola-Vevcani
Album: | Macedonia |
Dodano: | 15/12/2016 |
Odsłon: | 4284 |
Komentarze: | 1 |
Macedonia to niewielkie państwo bez dostępu do morza - cały kraj, który swoją wielkością niewiele różni się od województwa lubelskiego, kryje w sobie liczne bogactwa, pamiątki barwnej acz trudnej przeszłości, świadectwa współistnienia narodów i kultur. Macedonia przez ponad 500 lat, od schyłku XIV do początku XX wieku, znajdowała się w granicach Imperium Osmańskiego. Do dzisiaj po panowaniu tureckim pozostały całe dzielnice miejskie, jak na przykład ta w Bitoli - zbudowana w orientalnym stylu, ze strzelistymi minaretami górującymi nad miastem. Obecnie miejsca te zamieszkiwane są głównie przez Albańczyków, którzy w Macedonii stanowią liczną, bo ok. 25-proc. mniejszość i na ogół są muzułmanami. Podróżując po tutejszych wioskach i miasteczkach, jak nigdzie indziej można poznać prawdziwą bałkańską mozaikę kultur, wyznań i narodowości. W Macedonii dominują prawosławie i islam, nie ma szczególnych norm obyczajowych, z wyjątkiem tych związanych z islamem, zwłaszcza na prowincji. Macedończycy są tradycyjnie gościnni, do Polski i Polaków odnoszą się z dużą życzliwością.
Ochryda (Ohrid) to miasto położone na południowym zachodzie Macedonii nad wspaniałym (wpisanym na listę UNESCO) jeziorem Ochydzkim, tuż przy albańskiej granicy. Wyróżnia się znakomitą liczbą chrześcijańskich świątyń - znajduje się 365 kościołów - jedna świątynia na każdy dzień roku. Ta legenda, jak każda inna, ma w sobie ziarno prawdy. Wszystkie świątynie, bez żadnego wyjątku, zbudowane są w tym samym stylu - na ogół są to niewielkie budowle z cegły i kamienia, które we wnętrzu kryją olbrzymie skarby - wspaniałe freski i ikonastasy.
Ochryda to miejsce wyjątkowe nie tylko dla Macedończyków, ale w ogóle dla Europejczyków. Mało kto wie, że to tutaj mieściła się jedna z dwóch głównych szkół piśmiennictwa staro-cerkiewno-słowiańskiego - ochrydzka szkoła piśmiennicza, przez niektórych nazywana pierwszym uniwersytetem słowiańskim. Została założona pod koniec IX w. przez ucznia świętych Cyryla i Metodego - św. Klimenta, zwanego później Ochrydzkim, któremu część historyków przypisuje stworzenie cyrylicy, a następnie była kierowana przez św. Nauma. W czasach Klimenta i Nauma Ochryda stała się centrum oświaty i piśmiennictwa oraz ważnym ośrodkiem kulturalnym. W ciągu kolejnych wieków powstawały tu liczne świątynie. Spacer po mieście, dostarcza wielu niezapomnianych wrażeń. Cerkiew św. Bogurodzicy Perivlepty jest chyba najwspanialszym przykładem ochrydzkiej architektury, słynna ze wspaniałych fresków z XIIIw. Do obowiązkowych punktów wędrówki należy także cerkiew św. Pantalejmona, zwana klasztorem św. Klimenta - to tu zowstał pochowany twórca szkoły piśmienniczej. Nie można także pominąć położonej malowniczo nad brzegiem jeziora cerkwi św. Jovana Kaneo, wyjątkowych rozmiarów cerkwi św. Zofii, a także ruin antycznego teatru i pozostałości twierdzy cara Samuela. Po drugiej stronie Jeziora Ochrydzkiego, 30 km od Ochrydy, znajduje się miejscowość Sveti Naum, gdzie pośród zabudowań klasztornych stoi niewielka cerkiew św. Archaniołów. To właśnie w niej znajduje się grób św. Nauma.
Skopje - stolica Macedonii wydaje się miastem niespokojnym, doświadczonym przez przeszłość, jednak zmagającym się z przyszłością. Miasto niewątpliwie stare, sięgające historią czterech wieków przed Chrystusem, przez orientalne dziedzictwo nazywane jest Małym Stambułem. Ale jednak młode, i wciąż budujące się – najważniejszą datą pozostaje tu rok 1992, kiedy to kraj odzyskał wyśnioną niepodległość, rozpoczynając boom rozwojowy. Rzeka Wardar dzieli miasto na dwie części: prawa - zamieszkała przez muzułmanów, mniejszość albańską, zachowała stary styl. Stare tureckie kramy, łaźnie, największy w Skopje bazar, knajpy, zapachy i zaułki z innej, orientalnej części świata tworzą niezwykły mikroklimat tego miejsca. Lewa - bardziej reprezentacyjna z Placem Macedonia i monumentem Aleksandra. Wokół niego powstają budynki kulturalne, rządowe, miejsca użyteczności publicznej – teatry, muzea, ministerstwa oraz mnóstwo monumentalnych pomników historycznych postaci – Justyniana I, Filipa II, a nawet replika paryskiego Łuku Triumfalnego. Wszystko to w ramach projektu "Skopje 2014", dzięki któremu w nową twarz stolicy wpompowane zostało 500 milionów euro. To zderzenie starej i nowej zabudowy sprawia, że niewielka stolica niewielkiego kraju jest gęsta od fascynujących niejednoznaczności, a jej zwiedzanie może być wielką przygodą. Warto też wspomnieć, że to właśnie tutaj urodziła się Matka Teresa - z pochodzenia Albanka, wychowywała się właśnie w Skopje. Jej rodzinny dom został zniszczony podczas trzęsienia ziemi w 1963 r.
Vevcani to wieś, która jest republiką, położona u stóp gór oddzielających Macedonię od Albanii. Ludność wsi jest macedońska i prawosławna, jej okolice natomiast zamieszkane są przez Albańczyków. Gdy w 1991 r. zaczęły się konflikty narodowościowe i religijne na Bałkanach, mieszkańcy Vevcani, obawiające się wojny, przeprowadzili referendum, w którym 99 proc. głosujących opowiedziało się za niepodległością. Wieś ogłosiła się republiką i wprowadziła własną walutę. Niezależności wsi nikt nie uznał, ale jej mieszkańcy zyskali respekt w całej Macedonii. Dziś "republika" ma przyciągnąć turystów. Zadbana wieś jest znakomicie oznakowana turystycznie. Z zabytków jest tu cerkiew i stare kamienno-drewniane budynki mieszkalne. Atrakcją przyrodniczą Vevcani są setki źródeł w parku zdrojowym na końcu wsi.
Ochryda (Ohrid) to miasto położone na południowym zachodzie Macedonii nad wspaniałym (wpisanym na listę UNESCO) jeziorem Ochydzkim, tuż przy albańskiej granicy. Wyróżnia się znakomitą liczbą chrześcijańskich świątyń - znajduje się 365 kościołów - jedna świątynia na każdy dzień roku. Ta legenda, jak każda inna, ma w sobie ziarno prawdy. Wszystkie świątynie, bez żadnego wyjątku, zbudowane są w tym samym stylu - na ogół są to niewielkie budowle z cegły i kamienia, które we wnętrzu kryją olbrzymie skarby - wspaniałe freski i ikonastasy.
Ochryda to miejsce wyjątkowe nie tylko dla Macedończyków, ale w ogóle dla Europejczyków. Mało kto wie, że to tutaj mieściła się jedna z dwóch głównych szkół piśmiennictwa staro-cerkiewno-słowiańskiego - ochrydzka szkoła piśmiennicza, przez niektórych nazywana pierwszym uniwersytetem słowiańskim. Została założona pod koniec IX w. przez ucznia świętych Cyryla i Metodego - św. Klimenta, zwanego później Ochrydzkim, któremu część historyków przypisuje stworzenie cyrylicy, a następnie była kierowana przez św. Nauma. W czasach Klimenta i Nauma Ochryda stała się centrum oświaty i piśmiennictwa oraz ważnym ośrodkiem kulturalnym. W ciągu kolejnych wieków powstawały tu liczne świątynie. Spacer po mieście, dostarcza wielu niezapomnianych wrażeń. Cerkiew św. Bogurodzicy Perivlepty jest chyba najwspanialszym przykładem ochrydzkiej architektury, słynna ze wspaniałych fresków z XIIIw. Do obowiązkowych punktów wędrówki należy także cerkiew św. Pantalejmona, zwana klasztorem św. Klimenta - to tu zowstał pochowany twórca szkoły piśmienniczej. Nie można także pominąć położonej malowniczo nad brzegiem jeziora cerkwi św. Jovana Kaneo, wyjątkowych rozmiarów cerkwi św. Zofii, a także ruin antycznego teatru i pozostałości twierdzy cara Samuela. Po drugiej stronie Jeziora Ochrydzkiego, 30 km od Ochrydy, znajduje się miejscowość Sveti Naum, gdzie pośród zabudowań klasztornych stoi niewielka cerkiew św. Archaniołów. To właśnie w niej znajduje się grób św. Nauma.
Skopje - stolica Macedonii wydaje się miastem niespokojnym, doświadczonym przez przeszłość, jednak zmagającym się z przyszłością. Miasto niewątpliwie stare, sięgające historią czterech wieków przed Chrystusem, przez orientalne dziedzictwo nazywane jest Małym Stambułem. Ale jednak młode, i wciąż budujące się – najważniejszą datą pozostaje tu rok 1992, kiedy to kraj odzyskał wyśnioną niepodległość, rozpoczynając boom rozwojowy. Rzeka Wardar dzieli miasto na dwie części: prawa - zamieszkała przez muzułmanów, mniejszość albańską, zachowała stary styl. Stare tureckie kramy, łaźnie, największy w Skopje bazar, knajpy, zapachy i zaułki z innej, orientalnej części świata tworzą niezwykły mikroklimat tego miejsca. Lewa - bardziej reprezentacyjna z Placem Macedonia i monumentem Aleksandra. Wokół niego powstają budynki kulturalne, rządowe, miejsca użyteczności publicznej – teatry, muzea, ministerstwa oraz mnóstwo monumentalnych pomników historycznych postaci – Justyniana I, Filipa II, a nawet replika paryskiego Łuku Triumfalnego. Wszystko to w ramach projektu "Skopje 2014", dzięki któremu w nową twarz stolicy wpompowane zostało 500 milionów euro. To zderzenie starej i nowej zabudowy sprawia, że niewielka stolica niewielkiego kraju jest gęsta od fascynujących niejednoznaczności, a jej zwiedzanie może być wielką przygodą. Warto też wspomnieć, że to właśnie tutaj urodziła się Matka Teresa - z pochodzenia Albanka, wychowywała się właśnie w Skopje. Jej rodzinny dom został zniszczony podczas trzęsienia ziemi w 1963 r.
Vevcani to wieś, która jest republiką, położona u stóp gór oddzielających Macedonię od Albanii. Ludność wsi jest macedońska i prawosławna, jej okolice natomiast zamieszkane są przez Albańczyków. Gdy w 1991 r. zaczęły się konflikty narodowościowe i religijne na Bałkanach, mieszkańcy Vevcani, obawiające się wojny, przeprowadzili referendum, w którym 99 proc. głosujących opowiedziało się za niepodległością. Wieś ogłosiła się republiką i wprowadziła własną walutę. Niezależności wsi nikt nie uznał, ale jej mieszkańcy zyskali respekt w całej Macedonii. Dziś "republika" ma przyciągnąć turystów. Zadbana wieś jest znakomicie oznakowana turystycznie. Z zabytków jest tu cerkiew i stare kamienno-drewniane budynki mieszkalne. Atrakcją przyrodniczą Vevcani są setki źródeł w parku zdrojowym na końcu wsi.
Podsumowanie:
Każdy zakątek, do którego uda się Wam dotrzeć :)
Komentarze:

17/12/2016