Adam Mike

8. Kanion COLCA – najgłębszy kanion świata, głębszy od Wielkiego Kanionu w Arizonie. W miejscu gdzie dolina wciska się między dwa wierzchołki; Seňal Yajirhus (5226 m n.p.m.) i Cerro Luceria (4175 m), kanion ma 4175 m głębokości, rzeka Colca płynie na wysokości 1051 m n.p.m. Na najgłębszym odcinku kanion jest niezamieszkały. Jego nagi ściny ciągną się na odcinku ponad 100 km. Po raz pierwszy kanion został sforsowany i zbadany przez Polaków w 1979 roku pod kierownictwem Andrzeja Piętowskiego, co zostało upamiętnione pomnikiem w centrum Chivay.
Jednym z punktów widokowych jest Krzyż Kondora. Dna kanionu nie się tu dostrzec, natomiast o świcie zaobserwować można szybujące wśród skał kondory wielkie z rozłożystymi skrzydłami, których rozpiętość u dorosłych osobników dochodzi do 3 m.

9. MACA – miasteczko, w którym zatrzymujemy się na krótki postój w drodze do Puno. Warty zobaczenia jest kościółek św. Anny z XVI wieku z interesującym wnętrzem, wykonanym staraniem i z datków uzyskanych od właścicieli kopalni srebra.

10. PUNO – miasto, port założone w XVII wieku, przez wicekróla Pedro Antonio Fernández de Castro wokół osady, która wyrosła przy kopalni srebra. Położone jest na wysokości 3 830 m n.p.m. Historia tego miejsca sięga czasów XII wieku, kiedy region ten należał do imperium Tiwanaku, następnie władali nim ludy Colla i Lupach a dopiero w XV wieku pojawili się Inkowie. Najciekawszym obiektem jest Miejskie Muzeum, w którym znajduje się ciekawa kolekcja rzeźb i wyrobów ze złota. Barokowa katedra w stylu kolonialnej architektury wraz posągiem Manco Capaca - władcy pierwszego inkaskiego imperium są ozdobą centrum miasta.
Położenie Puno na pograniczu z Boliwią sprawiło, że zostało one portem przeładunkowym dla towarów z Boliwii, transportowanych następnie do portów Oceanu Spokojnego.

11. Jezioro TITICACA – położone na wysokości 3812 m n.p.m. jest najwyżej położonym żeglownym jeziorem świata. Ma 195 km długości i ok. 100 km w najszerszym miejscu, a jego głębokość to 304 m. Wpada do niego 25 rzek, a wypływa tylko jedna.
Nazwa jeziora pochodzi z języka keczua: titi oznacza pumę, a coca – miejscowy gatunek zająca. Jeziora kształtem swym przypomina te dwa zwierzęta. Jego powierzchnia wynosi 8300 km2 i położone jest na terytorium Peru I Boliwii.
Wedle przekazów miejscowi Indianie w przeciwieństwie do Inków byli bardzo leniwi i zabobonni. Wbrew oczywistym faktom twierdzili np., że ich krew jest czarna, co ma chronić przed zimnem i utonięciem. Gdy inkascy administratorzy nałożyli na nich daninę, Uros im się nie podporządkowali. Nie obawiając się życia na wodzie, uciekli na zbudowane przez siebie z trzciny gatunku tatora i koziego nawozu wyspy unoszące się na jeziorze. Wyspy te zostały zakotwiczone tak aby nie pływały po jeziorze. Sto lat później Indianie Uros nie ulegli potędze hiszpańskich konkwistadorów. W kolejnych stuleciach przemieszali się z Indianami Ajamara i zachowali dawne zwyczaje. Aktualnie na 40-tu trzcinowych wyspach mieszka ponad 400 osób. Wielu z młodych pracuje w Puno, przybywając łódkami dzieła swoich przodków, które mają ok. 8 m długości 3 m szerokości.
12. Pomata – znajduje się tu niezwykły kościół dominikański Św. Apostola z 1700 roku w stylu kolonialnym, wykonany z czerwonawych kamieni, wewnątrz świątyni znajdują się katakumby. Pomata była centrum kongregacji zakonnej Santo Domingo de Guzmán. Została założona w 1540 roku przez jezuitów i dominikanów. Pomata uzyskała niepodległość w 1854 roku.
13. wioska Chucuito, znajduje się w niej stanowisko archeologiczne – pozostałości świątyni płodności datowanej na czasy kultury Lupaka, istniejącej tu w latach 1200-1450, a więc jeszcze przed przybyciem Inków. Na dziedzińcu ogrodzonego 3 m murem znajdują się tu rzędy na 60 cm fallusów. Niektóre sterczą do góry inne skierowane są ku ziemi. Głównym ołtarzem jest strzelający w niebo 1,5 m, symboliczny wizerunek męskiego przyrodzenia. Niewiele wiadomo o ceremoniach, jakie się tu odbywały. Obecne rozmieszczenie rzeźb to efekt pracy archeologów.

14. po drodze z Puno do Cuzco
- cmentarzysko SILLUSTANI, przycupnęło na szczycie wzgórza, na półwyspie wrzynającym się w wody jeziora Umayo. Wierzchołek wzgórza pokryty jest kamiennymi wieżami grobowymi, o wysokości dochodzącej do 12 m w wieżach tych składano zmumifikowane ciała zawinięte w całuny. Sillustani zostało założone w kulturze Colla, kontynuowane w kulturze Lupaka i przez kolejnych mieszkańców tych terenów. Każda z kultu przebudowywała wieże wg własnych kanonów.
- peruwiańskie zagrody – to domostwa składające się odrębnych budynków z kamienia i gliny, stojących wokół niewielkiego podwórza, zamkniętego murem z jednym lub dwoma otworami wejściowymi. Budynki przypominały małe chatki, dachy kryte strzechą i blachą. W pomieszczeniu zwanym „kuchnią” było otwarte palenisko, na którym stały gliniane i blaszane garnki, biegały kurczaki i świnki morskie. Obok znajdowało się drugie pomieszczenie, które delikatnie mówiąc było bardzo skromne, a przeznaczone było spania.
- Przełęczą La Raya na wysokości 4335 m n.p.m. pokonujemy Andy Peruwiańskie w drodze do Cuzco, które jest zimnym i odludnym ale jak większości tego typu miejsc ze straganami z kolorowymi tkaninami i wyrobami z wełny lamy lub alpaki.
- RAQCHI Świątynia WIRACOCHA - jest stanowiskiem archeologicznym znanym ze świątyni zbudowanej na cześć Boga Wiracocha (wg wierzeń Inków był on stwórcą całego świata), co wskazuje, iż w czasach Inków było miejscem o ogromnym znaczeniu religijnym. Stanowisko archeologiczne znajduje na granicy dwóch regionów: quechua (Cusco) i ajmara (Collao). Pełniło ono również ważną funkcję administracyjną. Badania wskazują, iż całe stanowisko archeologiczne zajmuje powierzchnię ponad 1 ha, poza kamiennym murem odnaleziono ślady innych konstrukcji i akweduktów.
Świątynia Wirachocy zbudowana jest na planie prostokąta. Posiada wymiary około 25 m szerokości oraz 92 metrów długości. Centralny mur świątyni dzieli ją na dwie nawy. Mur ten zbudowany jest z bardzo dobrze i starannie dopasowanych kamieni do wysokości 3 metrów, które następnie przechodzą w cegły (zbudowane z mieszaniny gliny i słomy) osiągając 12 m wysokości.
Dla wparcia dwu-spadzistego dachu, który niegdyś przykrywał budynek zbudowano 22 kolumny, po 11 z każdej ze stron. Ich resztki wciąż znajdują się między centralnym i bocznymi murami świątyni i miały ok. 1.6 m średnicy, i około 9.80 m wysokości.
Raqchi podzielone jest na 5 podstawowych sektorów; oprócz świątyni były tu magazyny, zbiorniki wody, budynki dla pielgrzymów i ogromny plac o powierzchni ok. 300 m2.
- Święty Piotr Apostoł ANDAHUAYLILLAS. Uważa się, że w Andahuaylillas istniała już mała świątynia Inków, której fundamenty posłużyły w XVI wieku do, budowy aktualnej świątyni.
We wnętrzu znajdują się dwa pięknie pomalowane organy, uważane za najstarsze w Ameryce. Ten majestatyczny kunszt jest również odzwierciedlony w kasetonowym suficie z wpływami Mudejar, malowidłach ściennych Luisa de Riaño, obrazach szkoły artystycznej Cusqueña, polichromii sufitów i łuku triumfalnym, który dzieli prezbiterium i nawę główną.
W baptysterium zachowano formułę chrztu w języku łacińskim, hiszpańskim, keczua, ajmara i puquina. Malowidła zdobiące ściany są obramowane ogromnymi listwami z drewna cedrowego i płatków złota.

Komentarze:

22/11/2021

Piotr:

Bardzo proszę Administrację portalu o wyjaśnienie, czy zdjęcie https://olneo.pl/images/blogs/1003/zaoDnhGYF52pbkz_thumb.jpg jest autorstwa Adama Mike czy zostało ściągnięte ze strony www.sunriseperutrek.com https://www.sunriseperutrek.com/wp-content/uploads/Colca-canyon-tour.jpg